ارتباط تحلیل رفتگی شغلی با ویژگی های شغلی، توانمندسازی روان شناختی و ساختاری: مدلی برای محیط کار کارکنان ورزش

هدف تحقیق ارائه مدل به منظور بررسی روابط علّی تحلیل رفتگی شغلی با ویژگی های شغلی، توانمندسازی روان شناختی، و ساختاری بود. جامعة آماری تحقیق را کارکنان زن و مرد اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی تشکیل داد (320 = n). در این تحقیق برای مدل سازی از تمام کارکنان استفاده شد. برای اندازه­ گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های تحلیل رفتگی شغلی مسلش، ویژگی های شغلی مورگسون و هامفری، توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر و توانمندسازی ساختاری کانتر استفاده شد. بررسی فرضیه های تحقیق با استفاده از روش تحلیل مسیر و از طریق نرم­ افزار آموس 16 انجام گرفت. مدل پیشنهادی بر اساس مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدل سازی ارائه و سپس برازندگی آن با استفاده از ویژگی های مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که در کارکنان زن اثر مستقیم ویژگی های شغلی و توانمندی ساختاری، رابطة مستقیم وِیژگی های شغلی و توانمندی روان شناختی، و رابطة مستقیم توانمندسازی روان­شناختی بر فراوانی تحلیل رفتگی معنا دارند (52/0r =، 45/0r =، 28/0r =، 05/0p